^
WEG MET AL DIE OUDE BOEKEN!
Te beginnen met die achterhaalde bijbels en korans, en laten we daarna voortgaan met al die andere vergane glorie : wat moeten de jongeren van nu nog met een Nietschze, een Schiller, een Goethe, een Shakespeare, een Proust, een Elliot, een Blake, een Blavatsky, een Tolkien, een Adams, of dichter bij huis, een Koolhaas of een Lampo.
Wat is er nog actueel aan een Bhagavad Ghita of een Tibetaans Dodenboek, een Popol Vuh, een Testamenten Bijbel of een Koran?? WEG ERMEE!
De meeste schrijvers zijn achterhaald op het moment dat ze hun boeken schrijven. Sommige zijn hun tijd ver vooruit, maar dat zijn uitzonderingen, zeker in deze tijd.
Dat boeken niet met hun tijd mee zouden kunnen gaan, is een domme opmerking. De beste werken zijn tijdloos.
Het is een FEIT dat de zogenaamde "classics", alsmede weliswaar cultureel maar niet tijds bepaalde werken hun era overstijgen. De boeken en auteurs hebben allemaal een kenmerk gemeen : zelfs als ze geschreven zijn in een bepaald tijdsbestek en wellicht zelfs cultuurgebonden zijn [een aantal is zelf zozeer cultuurgebonden dat, met het uitsterven van de cultuur, het hele toenmalige referentiekader is weggevallen], is hun inhoud van zodanige aard dat ze tijd en cultuur al vanaf hun verschijnen overstijgen.
Dit zijn boeken en auteurs die fundamenteel menselijke angsten, drijfveren, vragen en andere issues behandelen.
Die antwoorden geven die je wel of niet voor waar aan kunt nemen, maar die in ieder geval antwoorden geven.
De culturele en kunstzinnige uitingen van de mens kunnen hun tijd overstijgen. De mens zelf niet. Of in ieder geval zelden.
Mensen gaan met hun tijd mee? Mensen blijven mensen ; hun werktuigen gaan met de tijd mee, de mens past zich enkel aan.
De mens van nu kan zich waarschijnlijk niet of nauwelijks handhaven in prehistorische omstandigheden evenmin als de mens van toen zich zou kunnen handhaven in een moderne setting.
Evengoed zou een boek, hypothetisch, geschreven door een Neanderthaler, van grote betekenis kunnen zijn voor de wereld nu en later. En de grote koningsdrama's van Shakespeare, o zo gebonden aan tijd en plaats, zouden van betekenis kunnen zijn voor de Neanderthaler in zijn clansetting maar ook voor de futuristische mens die de planeten bevolkt als de aarde niet meer is omdat hij die heeft opgevreten.
Omdat fundamentele menselijke issues in alle tijden dezelfde bleven. Wie ben ik, wat doe ik hier, waar ga ik heen. Wie of wat staat mij bij en welke rol speel ik voor die wie of wat.
Ook waar het gebruik van begrippen als "kerk", "altaar" , "duivel" zijn ingevoerd om de meest effectieve schok te veroorzaken, zijn dit termen en begrippen die van alle tijden, alle culturen en alle richtingen zijn.
^
